« شکرک زدن عسل طبيعي »
شکرک زدن ( رس شدن ، کريستاليزه شدن عسل ، Grandulated Honey):
آنچه که در اصطلاح « شکرک زدن » مي گويند و به خاطر وجود کلمه شکر در ذهن تقلبي بودن عسل را تداعي مي کند، چيزي جز پديده « بلور شدن » يا « کريستاليزاسيون » نيست.
عسل به علت درصد بالاي مواد قندي که دارد در واقع يک ماده جامد است که تحت شرايط بسيار شکننده اي بصورت مايع قرار دارد. اين ماده اشباع شده قندي ( گلوکز، فروکتوز و مالتوز) بايد در واقع جامد باشد، ولي به طور اتفاقي مايع است. به همين دليل به محض اينکه شرايط مطلوب شود اين تغيير فيزيکي يعني شکرک زدن، پديدار مي گردد.
متاسفانه اين موضوع به حدي تاثير سوء در ذهن مصرف کنندگان ايجاد کرده است که از يک طرف مشکل بزرگي را براي توليد کننده در جريان عرضه به بازار و از طرف ديگر براي مصرف کنندگان از نظر طبيعي بودن عسل مايع به وجود آورده است. بايد توجه داشت که شکرک زدن و خاصيت تبلور عسل، دليل عدم مرغوبيت آن نيست و بعضي افراد به غلط عسل بلوري شده را مصنوعي يا تقلبي مي دانند.

عوامل اصلي شکرک زدن عسل:
1- درجه حرارت محيط: حرارت 14 درجه مطلوب ترين دما براي تبلور است. در حرارت کمتر يا بيشتر عسل ها از آزمايش شکرک زدن سربلند بيرون مي آيند. معمولا عسل در فريزر شکرک نمي زند. دماي بالاي 15 درجه نيز بهمين ترتيب مانع تبلور آن مي شود.
2- دياستاز: دياستازها که فقط در عسل طبيعي وجود دارد باعث تبلور عسل مي شوند.
3- آب: مقدار آب عسل در متبلور شدن آن تاثير دارد. آنچه از عسل متبلور مي شود گلوکزهيدرات است و مقدار گلوکزهيدرات هم بستگي به مقدار آب دارد. بهمين دليل عسل هاي مرطوب مازندران به خاطر درصد آب زودتر، و عسل هاي کوهستان هاي طالقان و ... بسيار ديرتر شکرک مي زنند.
4- مقدار گلوکز: مقدار گلوکز عسل با خاصيت تبلور رابطه مستقيم دارد. هر چه گلوکز در عسل بيشتر باشد زودتر شکرک مي زند. عسل آفتابگردان با گلوکز بسيار بالا پس ازسه هفته تا يک ماه متبلور مي شود. در مقابل عسل هايي که گلوکز کمتر دارند مانند عسل اقاقيا شايد تا چهار سال شکرک نزنند.
بطور کلي همه عسل هاي خالص شکرک مي زنند ولي مدت لازم براي شکرک زدن عسل هاي مختلف با هم فرق مي کند.





پسری خونساری اهل کرج که عاشقه خونسار رو مردمش عاشق بالدی. چشمه ونگ .چشمه تک .هلوقت .زبان خونساری . شبای خونسار .محرمش و بخصوص وبلاگاش